Psycholog i Psychiatra Katowice
Atutem naszego zespołu jest szeroka oferta na którą składa się :
- praca w różnych podejściach psychoterapeutycznych, co powoduje, że optymalną ofertę możemy dobrać indywidualnie dla każdego pacjenta
- sprawna współpraca pomiędzy specjalistami z zakresu psychiatrii, psychologii i psychoterapii co czyni leczenie bardziej kompleksowym i upraszcza drogę do uzyskania kompetentnej pomocy
- oferta zarówno dla osób dorosłych, młodzieży, dzieci i rodzin
- dbałość o profesjonalizm. Wszystkie osoby współpracujące w naszym zespole mają uprawnienia do specjalistycznego leczenia i psychoterapii nabyte w Polskim Towarzystwie Psychiatrycznym i Polskim Towarzystwie Psychologicznym
- poniżej przedstawiamy Państwu krótką charakterystykę podejść psychoterapeutycznych zgodnie z którymi pracujemy.
Opiera się na założeniu, że cierpienie psychiczne jest wynikiem procesów zachodzących wewnątrz aparatu psychicznego do których nasza świadomość ma utrudniony dostęp. Na te nieświadome procesy składają się popędy i mechanizmy obronne. Terapia psychodynamiczna opiera się na założeniach teorii psychoanalizy.
Choć psychoterapia psychodynamiczna może przyjmować różne formy, zazwyczaj obejmuje:
nacisk na znaczenie wewnątrzpsychicznych, nieświadomych konfliktów oraz ich związek z rozwojem
postrzeganie mechanizmów obronnych jako wytwarzanych w celu uniknięcia konsekwencji konfliktu
wiara, że psychopatologia wyrasta z doświadczeń wczesnego dzieciństwa
pogląd, że wewnętrzne reprezentacje doświadczeń powstają wokół relacji interpersonalnych
przekonanie, że kwestie życiowe i ich dynamika replikują się w relacji klient-terapeuta jako przeniesienie i przeciwprzeniesienie
użycie wolnych skojarzeń jako głównej metody badania wewnętrznych konfliktów i problemów
skupienie się na interpretacjach przeniesienia, mechanizmów obronnych oraz bieżących symptomów
wiara we wgląd jako szczególnie ważny dla sukcesu terapii.
Zakłada jako źródło zakłóceń życia psychicznego niewłaściwy sposób percepcji i interpretacji zdarzeń przez pacjenta co doprowadza do nieprzystosowawczych postaw I zachowań.
Cele terapii prowadzonej w modelu poznawczym:
nastawienie jest na usuwanie zaburzeń myślenia, uczenie rozpoznawania dysfunkcjonalnego sposobu myślenia i jego eliminowania
terapeuta uczy pacjenta identyfikować schematy poznawcze, tkwiące u podstaw irracjonalnych myśli
psychoterapeuta informuje pacjenta, w jaki sposób dochodzi do zaburzeń emocjonalnych oraz występowania dysfunkcjonalnych zachowań
dowodzi, że między sytuacją zdarzeniami, w jakich pacjent uczestniczy a jego emocjami zachowaniami pośredniczy sposób interpretacji zdarzeń składających się na tę interpretację
psychoterapeuta zwraca pacjentowi uwagę na to, że stały, automatyczny sposób interpretacji zdarzeń powinien być traktowany wyłącznie jako hipoteza, którą trzeba weryfikować empiryczni.
Zakłada, że ludzie organizują swoje doświadczenia w pewną całość (inaczej postać, figurę z niem. Gestalt). Zachowaniem człowieka zarządza proces homeostazy. Człowiek reaguje sumą utrwalonych reakcji, aby być akceptowanym przez otoczenie, w rezultacie oddziela się od autentycznych odczuć i blokuje swój potencjał. Rezultatem alienacji - oddzielenia się od autentycznych odczuć i zmysłów - jest zablokowanie potencjału jednostki i zniekształcenie jej perspektyw. Kiedy proces samoregulacji zostaje w jakimś stopniu zaburzony, gdy organizm znajduje się w stanie braku równowagi (ja ? reszta świata) przez dłuższy czas - dochodzi do choroby psychicznej.
Nadrzędnym celem terapii jest osiągnięcie dojrzałości, wzrost potencjału człowieka, zwiększanie jego możliwości poprzez integrację osobowości, wzmacnianie autentycznych pragnień i potrzeb.
W pracy z klientem akcentowana jest jego odpowiedzialność za dokonywane wybory oraz znaczenie doświadczenia zdarzeń w czasie teraźniejszym ? tu i teraz?.
Leczenie odwykowe prowadzi do zaprzestania lub zmniejszenia częstotliwości przyjmowania substancji psychoaktywnych.
Celem terapii jest więc zaoferowanie choremu lepszych sposobów radzenia sobie z wewnętrznymi trudnościami. Pacjent poznaje samego siebie, uczy się rozpoznawać swoje stany emocjonalne, dowiaduje się, w jaki sposób na nie reaguje, nabywa umiejętności osiągania wewnętrznej równowagi bez pomocy alkoholu i innych środków psychoaktywnych oraz uczy się praktycznych sposobów, jak radzić sobie na trzeźwo w sytuacjach, które wywołują w nim wzrost napięcia.
Praca terapeutyczna z dziećmi i młodzieżą jest prowadzona według opisanych powyżej modeli: psychodynamicznego, poznawczo-behawioralnego i systemowego. W modelu psychodynamicznym specyfiką pracy z małymi pacjentami jest analiza spontanicznej zabawy, ogólnego zachowania, rysunków. W formie zabawy można również doprowadzić pacjenta do pożądanych zmian zachowania i przeżywania. W modelu poznawczym nacisk w pracy ze starszym dzieckiem lub młodzieżą jest położony na wypracowanie skutecznych sposobów radzenia sobie ze ściśle określonymi problemami. W modelu systemowym dziecko i jego problemy są rozumiane w kontekście funkcjonowania rodziny i grup rówieśniczych.
Opis właściwości psychicznych oraz psychologicznych mechanizmów funkcjonowania, służący wyjaśnieniu problemów w przeżywaniu i funkcjonowaniu pacjenta. Jest niezbędna w konstruowaniu rzetelnego planu leczenia i terapii oraz formułowania prognozy dalszego funkcjonowania. Określa w jakim stopniu w powstawaniu danego zaburzenia uczestniczą mechanizmy psychologiczne, organiczne lub środowiskowe.
W praktyce klinicznej niewielu terapeutów ściśle trzyma się konkretnej orientacji teoretycznej. W zależności od własnych preferencji i problemów pacjenta stosują oni techniki pochodzące z różnych koncepcji teoretycznych.
Terapia psychodynamiczna
Opiera się na założeniu, że cierpienie psychiczne jest wynikiem procesów zachodzących wewnątrz aparatu psychicznego do których nasza świadomość ma utrudniony dostęp.
Psychoterapia poznawcza
Zakłada jako źródło zakłóceń życia psychicznego niewłaściwy sposób percepcji i interpretacji zdarzeń przez pacjenta co doprowadza do nieprzystosowawczych postaw I zachowań.
Terapia Gestalt
Zakłada, że ludzie organizują swoje doświadczenia w pewną całość (inaczej postać, figurę z niem. Gestalt). Zachowaniem człowieka zarządza proces homeostazy.
Psychoterapia par i rodzin w modelu systemowym
Zakłada, że ludzie organizują swoje doświadczenia w pewną całość (inaczej postać, figurę z niem. Gestalt). Zachowaniem człowieka zarządza proces homeostazy.
Psychoterapia odwykowa
Leczenie odwykowe prowadzi do zaprzestania lub zmniejszenia częstotliwości przyjmowania substancji psychoaktywnych.
Diagnoza psychologiczna
Opis właściwości psychicznych oraz psychologicznych mechanizmów funkcjonowania, służący wyjaśnieniu problemów w przeżywaniu i funkcjonowaniu pacjenta.
Spotkania konsultacyjne
Mają na celu rozpoznanie problemu przy udziale profesjonalisty. Określenie możliwych kierunków działania i leczenia
Podejście eklektyczne
W praktyce klinicznej niewielu terapeutów ściśle trzyma się konkretnej orientacji teoretycznej. W zależności od własnych preferencji i problemów pacjenta stosują oni techniki pochodzące z różnych koncepcji teoretycznych.
Psychoterapia dzieci i młodzieży
Praca terapeutyczna z dziećmi i młodzieżą jest prowadzona według opisanych powyżej modeli: psychodynamicznego, poznawczo-behawioralnego i systemowego. W modelu psychodynamicznym specyfiką pracy z małymi pacjentami jest analiza spontanicznej zabawy, ogólnego zachowania, rysunków.